Halong Bay

Gisterochtend zijn we om 06:00 uur opgestaan. Een medewerkster van het resort (met een heel heftig accent) had ons vertelt dat de "flowels will open in the molning." Een schat van een meisje hoor, maar het duurde even voor ik wist wat ze bedoelde. Dus toen vanmorgen de wekker ging, zijn Mark en ik eerst naar ons balkon gelopen om de bloemen in de vijver voor ons te bekijken. Het waren inderdaad prachtige bloemen. Daarna zijn we gaan ontbijten. Dit keer hebben we allebei een omelet genomen en wat vers fruit. Na het ontbijt hebben we onze tassen ingepakt en zijn we in de auto gestapt om naar Halong Bay te gaan. Enkele kilometers voor Halong Bay zijn we gestopt bij een bedrijf dat zich de pearl farm noemt. Hier lieten ze ons zien hoe witte, goude en zwarte oesters bewerkt werden, zodat zij prachtige ronde parels gaan vormen. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen, dus ik zal beschrijven hoe ik het aan Mark uitlegde, toen hij aangaf niet te begrijpen wat ze nou precies met de oester aan het doen waren. Terwijl we een dame druk in de weer zagen met een oester, beschreef ik het aan Mark als een ivf behandeling voor oesters. Blijkbaar snapte de medewerkster wat ik bedoelde en zij reageerde op mijn verhaal door te vertellen dat het inderdaad vergelijkbaar was met een ivf behandeling.
Na haar uitleg werden we naar een witte, klinische winkel gebracht waar prachtige sieraden lagen met parels. Mark en ik vonden het echter een beetje over de top allemaal (ook de prijzen) en zijn daarom direct door gelopen naar het toilet. Daarna konden we onze weg vervolgen naar Halong Bay. Daar kwamen we rond 12:00 uur aan.
Ik had hele hoge verwachtingen van Halong Bay, maar toen we kwamen aanrijden was het toch enigszins een teleurstelling. Overal waar je keek zag je toeristen en de omgeving was verpest door toeristische attracties, zoals een kabelbaan, reuzenrad en een waterpretpark.
Toen we uit de auto stapten werden we door Khuong naar een ruimte verwezen waar meerdere toeristen zaten. Daar namen we afscheid van hem. We zien Khuong pas dinsdag weer voor een stadtour door Hanoi.
Tot onze grote verrassing werd de excursie op de Treasure Junk verzorgd door Mike. Met deze gids hadden we toevallig al eerder deze week heavy water shotjes gedronken. Hij herkende ons ook direct. Samen met hem en alle andere toeristen stapten we op een bootje dat ons vervolgens naar de Treasure Junk zou brengen. Daar werden we ontvangen met een glas vers geperst vruchtensap.
De Treasure Junk was een prachtige boot van vier jaar oud en bood ruimte voor 38 passagiers. Wij waren echter met 25 man aanwezig, dus we hadden lekker de ruimte.
Er werd ons ook een lunch aangeboden. Deze bestond uit vissoep, gebakken inktvis, garnalen gestoomd in bier, noodlesoup met varkensvlees en springrolls. Als toetje kregen we vers fruit. Terwijl we zaten te eten, voer de boot ons verder Halong Bay in. De toeristische kermis lieten we verder achter ons en maakte plaats voor hoge krijtrotsen en helder water en, niet geheel onbelangrijk, minder toeristen!
Na de lunch hebben we ons snel omgekleed voor de kajaktocht die gepland stond. Voordat we in de kajak konden springen kregen we eerst een veiligheidspraatje, daarna mochten we dan eindelijk aan de peddel.
We ontdekten al redelijk snel dat er enkele onervaren kajakkers bij ons in de groep zaten. Terwijl Mark en ik met snelheid door het water scheerden, dreven anderen klungelig af met de stroming mee. Toch bleef de groep goed bij elkaar. Na een klein halfuur peddelen door de prachtige natuur, kwamen we aan op een klein strandje. Hier kregen we de mogelijkheid om even te zwemmen. We mochten echter niet te diep het water in vanwege de kwallen. Deze waren trouwens echt gigantisch!
Toen iedereen uitgezwommen en gefotografeerd was, konden we onze tocht vervolgen. Tijdens het tweede gedeelte viel de groep wel verder uit elkaar. Op een bepaald moment hoorde ik Mike paniekerig roepen dat iedereen bij elkaar moest blijven, maar sommigen waren al te ver afgedreven. Mike vroeg daarom of wij de groep naar de boot terug wilden leiden. Hij legde ons uit hoe we moesten varen en hebben toen de groep op sleeptouw genomen.
Eenmaal op de Treasure Junk terug aangekomen, zijn we eerst gaan douchen. Terwijl ik onder de douche stond is de boot verder Halong Bay in gevaren. Toen ik uit de douche stapte had ik opeens een heel ander uitzicht. Wederom weer prachtig. Het wordt wellicht eentonig om te lezen, maar Vietnam heeft gewoon te veel moois te bieden en te bekijken. We blijven maar foto's schieten. Wanner je denkt de mooiste foto te hebben gemaakt, verschijnt er om de hoek een uitzicht dat nog mooier was dan de vorige en dan maakt je toch nog een foto. Het is echter heel lastig om de schoonheid van het land digitaal vast te leggen.
Om 18:15 kregen we een kookworkshop. Hierin leerden we springrolls maken. Het was de soort waarbij bladeren uit dit specifieke gebied van Vietnam werd gebruikt in plaats van filodeeg. Toen iedereen enkele springrolls had gevouwen werden ze gebakken en mochten we ze proeven.
Na de workshop hebben Mark en ik op het dek de zonsondergang bekeken, totdat ons verzocht werd om plaats te nemen voor het diner. Deze bestond uit pumkin soup, grilled seabass, fried prawns, bbq pork ribs en als toetje een soort creme brulee.
Toen al het eten op was, zijn we zelf inktvis gaan vangen. Deze activiteit was niet verplicht, dus we stonden met een klein groepje op een bootje dat verbonden was met de Treasure Junk.
Op dit bootje kon je een hengeltje van bamboe pakken, met een soort imitatie kwal eraan. Vervolgens moest je binnen een lichtstraal je hengel bewegen als een kwal en wanneer er een inktvis aan je hengel zat, hem heel snel omhoog halen. Inktvis vissen schept echt een band met je medereizigers. Wat een lol hebben wij gehad met de andere vissende toeristen. Iedereen stond elkaar aan te moedigen en wanneer er een inktvis gevangen werd, werd er hard gejuigd.
Ik had verschillende keren een inktvis aan mijn hengel, maar telkens als ik hem omhoog haalde, liet de inktvis los. Mark was een heel stuk beter in het vangen van de beestjes. De een na de ander haalde hij omhoog. Uiteindelijk heeft hij er zeven gevangen. Ik heb er nog twee uit het water weten te vissen. Halverwege De activiteit kwam de kapitein naar ons toe. Hij nam de vangst mee naar de keuken waar de inktvissen ter plekke bereid werden. Binnen een halfuur stonden we verse inktvis te eten. Jongens, wat was dat lekker! Ik heb toen voor het eerst de kop van een inktvis gegeten. Rete spannend, maar uiteindelijk was dat nog lekkerder dan het lijfje van de inktvis. We hebben ook allebei voor het eerst rauwe inktvis geprobeerd. Deze was speciaal bereid door een Japanse toerist die bij ons aan boord verbleef. De kapitein nodigde ons uit in de keuken waar we de kookkunsten van de Japanner konden bewonderen. Ook de rauwe inktvis was geweldig lekker. Toen ik dacht al mijn grenzen verlegd te hebben, werd mij inktvis in inktvisinkt aangeboden. Doodeng vond ik het om het te proberen. Toch heb ik het gedaan. "Je bent tenslotte nu in Vietnam," dacht ik. Dit was uiteindelijk nog de beste bereiding van het beestje!
We bedankten de kapitein, de Japanner en de andere leden van de keukenbrigade en besloten om nog lekker na te genieten op het dek. Dit kon onder het genot van verschillende cocktails, omdat het happy hour was. Twee cocktails voor de prijs van één! En zo sloten we ultiem gelukkig weer een onvergetelijke dag af!

Vanmorgen werden we wederom weer wakker met een ander uitzicht. In alle vroegte had de boot ons naar een ander gedeelte van de baai gevaren.
Hongerig zijn we aan het ontbijt begonnen. Toen onze buiken vol zaten, zijn we op een klein bootje gestapt dat ons naar een vissersdorp bracht. Hier stapten we over op een traditioneel roeibootje. Door een van de bewonderd van het vissersdorpje werden we door de omgeving van het dorp rond gevaren. De plek was zo stil en vredig dat zelfs Mark spontaan rustig werd.
Aan het eind van de rit hebben we nog een keer een pearl farm bekeken. Daarna zijn we terug aan boord gegaan van de Treasure Junk waar we werden opgevangen met een brunch. Vervolgens zijn we terug gevaren naar de kust van Halong, waar we op de bus zijn gestapt naar Hanoi. Deze rit duurde ongeveer vijf uur.
We verbleven wederom in het golden rice hotel. Bij aankomst hebben we direct onze vuile was meegegeven. Daarna hebben we onze spullen weggezet en zijn we gaan pinnen. Bij de pinautomaat ontdekten we dat Mark zijn pinpas kwijt was. We hebben direct het thuisfront ingelicht. Dankzij Lies is de pas nu geblokkeerd. Met een andere pas konden we gelukkig toch nog wat geld bemachtigen.
Om 17:20 uur hebben we een traditioneel poppentheater bekeken. Ik vond dit niet zo heel speciaal, wel was het bijzonder om te zien hoe kleine kinderen hiervan konden genieten. Niet alleen kleine kinderen trouwens. Ook Mark vond het fantastisch.
Na het poppentheater zijn Mark en ik een kroegentocht door Old Quater gaan houden. In verschillende barretjes hebben we genoten van bier, cocktails en andere lekkernijen. Tijdens deze kroegentocht hebben we ook met verschillende reizigers contact gehad. Dit geeft toch wel het ultieme backpack gevoel.
Tegen het einde van de avond begon het hard te regenen en onweren. Onze eerste bui in Vietnam. Uitgerekend vanavond had ik besloten om de poncho's niet mee te nemen. Lekker handig! We hebben toen nog wat bier gekocht in de stad en zijn toen richting het hotel gelopen. Daar aangekomen konden we onze was in ontvangst nemen. Onze kleding rook weer heerlijk fris! Deze hebben we opgeruimd en daarna hebben we nog voor het hotel zitten nagenieten van een mooie avond.
Enkele biertjes later werd het toch tijd om te gaan slapen, want morgen beloofde weer een drukke dag te worden!