Veiligheid boven alles

Nadat iedereen vroeg was opgestaan, waren de meesten rond 7.45 op Schiphol. Gelukkig was iedereen op tijd aanwezig. Om 8.20 uur volgde het inchecken. Niet zo maar inchecken, maar inchecken bij El Al. We moesten in een lange rij staan met kogelvrij glas naast ons. Rond de incheck balie van El Al stonden allemaal mensen van de Koninklijke Marechaussee. Bij de incheckbalie werden we allemaal individueel ondervraagd. We moesten vertellen wat we gingen doen in Israel, of het onze eerste keer was en of we mensen kenden in het Midden-Oosten. Ook werden er vragen gesteld over je naam, afkomst en bijbaantjes. We kwamen hier bijna allemaal zonder kleerscheuren vanaf. Wel kregen we te horen dat we allemaal door een extra controle moesten. Deze vond plaats om 11.15. Dit bracht enige verwarring in de groep aangezien het vliegtuig om 11.20 zou vertrekken. Op de vertrekborden stond echter geen vertraging aangegeven. Na het lange wachten was het eindelijk tijd voor de extra controle post. Iedereen moest weer individueel met een beveiligingsmedewerker mee. Je werd met een soort afwasborstel met een doekje ‘afgestoft’. Elke keer werd het doekje in een machine gedaan om te kijken of hier geen vreemde stoffen opzaten. Natuurlijk werden niet alleen wij gecontroleerd maar ook onze handbagage. We moesten onze tas en telefoon achter laten en deze werden grondig onderzocht. Alle spullen werden uit je handbagage gehaald. Nadat we onze handbagage terug kregen, leek het alsof er een orkaan door onze tassen was geraasd. Hierna mochten we de slotjes weer op de koffers doen. Deze moesten we namelijk bij de eerste controlepost van onze koffers halen. Ook moesten we de codes van de koffers afgegeven. Al snel kwam het vermoeden dat ze dus ook onze koffers hadden doorzocht. Inmiddels was het al 12.15. Dit betekende eigenlijk dat we al 1 uur in de lucht hadden moeten zitten. Maar goed, er stond nog steeds geen vertraging op het vertrekbord. Na nog een paspoortcontrole konden we richting de gate. Maar om de gate in te komen werd weer onze handbagage gecheckt. Niet alleen onze handbagages werden gecheckt, ook dit keer moesten wij er zelf aangeloven. We moesten in een ronde buis gaan staan met je armen omhoog. Na deze controle werden een groot deel gefouilleerd. Ondertussen ging het gerucht rond, wat later waar bleek te zijn, dat het vliegtuig naar Israel van gister was gecanceled wegens een brandstofprobleem. Wegens het zelfde brandstofprobleem was ons vliegtuig vertraagd. Na deze fouillering zagen we helaas nog geen vliegtuig staan. Het komende halfuur zagen we ook geen vliegtuig van El Al staan... Om kwart voor 1 kwam eindelijk ons vliegtuig voor rijden. Om kwart voor 1 konden we het vliegtuig in en om kwart voor 2 gingen dan eindelijk de motoren draaien. Tijdens het vliegen kregen we lekker te eten. Aangekomen op Ben Gourion, waren onze koffers sneller op de band dan wij er stonden. Dit kwam omdat we weer door een controle moesten. Hier werden weer vragen aan ons gesteld en werd ons paspoort alweer gecontroleerd. We kregen een stempel in ons paspoort. Nadat iedereen zijn koffer had teruggevonden en had gepind, wat erg lang duurde omdat er maar 1 pinautomaat was, stond de bus al voor ons klaar. Helaas was het al donker en hebben wij niet veel van de omgeving kunnen zien. Rond half 10 kwamen we aan op de kibboets waar we nog iets konden eten. Hierna gingen we douche en naar bed. Hierna gingen we naar onze kamers waar een grote teleurstelling plaats vond: een mega rotzooi in onze koffers. De beveiliging had dus duidelijk alle voorzorgsmaatregelen getroffen om onze veiligheid te kunnen garanderen. Op zich goed, alleen een vervelend idee dat iemand anders in je koffer zit. Het verleden wijst uit, dat zulke controles nodig zijn wegens eerdere aanslagen.
Groetjes Rosanne en Evelien.