Laatste dag Vietnam

Als je een reis boekt voor een maand, dan ga je er van uit dat je na die maand wel genoeg hebt van het reizen. Dat je de behoefte hebt om weer naar huis te gaan na die maand. Dat je genoeg ervaring hebt opgedaan, genoeg mensen hebt leren kennen en genoeg zon hebt gezien om in Nederland met frisse moed je werk, of in mijn geval, je studie weet op te pakken.
Niets is minder waar. Vietnam heeft een onbevredigende reis behoefte naar boven gebracht. Het tempo waarin de mensen hun leven leiden hier, de zon die altijd op de achtergrond aanwezig is en het ultieme gevoel van vrijheid. Ze maken dat we hunkeren naar meer. Het feit dat de mensen in Mui Ne ons zo snel hebben opgenomen in hun commune, maakt het alleen nog maar moeilijker om morgen weg te gaan.
Vandaag hebben we een poging gedaan om zoveel mogelijk te genieten van onze laatste dag hier in Vietnam. We hadden nog steeds een scooter in ons bezit en daarom besloten we om een rit te maken naar de bekende rode duinen van Mui Ne. Na een rit van een halfuur ontdekten we dat de weg naar de duinen was afgesloten. Dit was even balen, maar de rit naar de duinen toe was minstens zo mooi als de duinen zelf!
We reden terug naar ons hotel, daar besloten we de tassen alvast in te pakken voor onze terug reis. Toen alles in de tassen zat, zijn we op het strand gaan liggen.
's Avonds zijn we eerst naar Dong Vui gereden voor een avondmaal, waarna we onze scooter hebben ingeleverd.
Vanaf de scooterverhuur hebben we een taxi naar Joe's Café genomen. We wisten dat Clive weer zou spelen vandaag en dat wilden we niet missen.
Terwijl Clive aan het optreden was, kwam Andi bij ons zitten. We hebben gepraat over vanalles en nog wat. Andi voelde er niet zo heel voor om Clive te begeleiden met drums vanavond. Mark zijn handen gingen jeuken en toen Andi besluit toch maar te gaan spelen, nam Mark het besluit om mee te doen. Samen drumden ze er op los.
Om 23:00 uur eindigde weer een sfeervolle avond in Joe's en Clive nodigde ons uit om weer naar Moosy's te gaan. Ze wisten dat het onze laatste avond hier was en stonden er op dat we mee gingen. Andi was echter te moe van de vorige avond, dus toen we beslisten om met Clive mee te gaan, moesten we afscheid nemen.
Met Clive en wat andere gasten hebben we bij Liam (De eigenaar van Moosy's) wat bier gedronken. Zoals ik gister al vermeldde is Liam een echte Ier. Mark vertelde het adoptie verhaal van zijn moeder en wat denk je... Liam blijkt deel uit te maken van de Leddy familie. Zijn reactie was dan ook meteen: "That's why you're a ginger!"
Ook kende hij het verhaal van de vier Leddy's die naar Canada vertrokken waren om een nieuw leven op te bouwen. Om te vieren dat Mark en Liam een soort van familie waren, kregen we twee gratis biertjes.
Mark stortte echter na anderhalfuur in. Na het drinken van genoeg bier en het roken van bepaalde Vietnamese kruiden, voelde hij zich niet goed meer. Liam grapte meteen: "What's wrong, do you have ginger fever?"
Omdat Mark zich steeds beroerder ging voelen, besloot ik om afscheid te nemen van iedereen, die we de afgelopen dagen hadden leren kennen. We spraken af dat we elkaar nog eens zouden zien. Zij wensten ons een goede reis waarna Mark en ik de nacht inliepen op zoek naar een taxi....